Huh? Echt? Oh. Dus. Ja? Precies ja. Aha!

Met Linda als lichtend voorbeeld leek het mij ook leuk om dit in de titel samen te vatten door een aantal kernwoorden. Zoals je aan de titel ziet, kwam het niet tot zo’n soepele alliteratie. Toch is de titel wel een goede omschrijving van mijn tijd als nieuwste TOV’er.

Op 18 april ben ik gestart aan het avontuur als communicatie heldin met de missie; perfecte planning én heldere communicatie. Wat de planning betreft hebben we al grote stappen gemaakt. Oneindig veel planning tools hebben de revue gepasseerd. Uiteindelijk zijn we tot onze eigen mix gekomen en zo weten wij én onze klanten in alle waan van de dag waar we aan toe zijn. Grote kans dat wanneer je ons belt, ik de telefoon op neem. De telefoon opnemen is natuurlijk geen hogere wiskunde, maar ik struikelde nogal eens over het woordje ‘je’. TOV heeft namelijk bewust de keuze gemaakt om te tutoyeren, hierover zullen we je nog wel eens wat meer vertellen. Inmiddels gaat dit soepel en als ik er toch nog eens ‘u’ uitgooi, doe ik een radslag om het af te leren?

De strijd is echter nog niet gestreden want miscommunicatie heb ik ons pand nog niet uit kunnen helpen, maar hier wordt hard aan gewerkt. Om eerlijk te zijn heb vooral ikzelf me schuldig gemaakt aan het uitslaan van wartaal. Zo kom ik bij de titel; veel door mij gebruikte woorden de laatste tijd. Vooral de interne communicatie was voor mij een bijzonder fenomeen. Tijdens mijn eerste week dacht ik dat dit misschien kwam door een lichte cultuurshock.

Na gewoond te hebben in Groningen, Utrecht en Amsterdam ben ik met veel plezier terug op Friese bodem, de Friese nuchterheid is mij dus niet vreemd. Een cultuurshock leek me daarom niet aannemelijk. Mijn collega’s zagen dit en fluisterden me geruststellend toe dat ‘het wel zal wennen’. Ook werd verteld dat ze soms een beetje ‘vreemd’ zijn. Geen idee wat ik hiervan moest denken, vanaf dag één voelde ik me namelijk welkom en had ik het naar mijn zin. Toch valt niet te ontkennen dat ik (als communicatie heldin) regelmatig in enige staat van verwarring verkeer. En dan dus vooral op het gebied van interne communicatie. Mijn pogingen om toch tot de kern te komen en het een en ander te begrijpen, gingen gepaard met een onsamenhangende stroom woorden zoals de titel. Dit zorgt voor interessante situaties en gesprekken, maar uiteindelijk komen we er gelukkig wel ?

Bepaalde gebruiken en taaluitingen die ik hier op de werkvloer heb geobserveerd waren nieuw voor mij. Soms had ik het idee dat ik een aantal seconden achterliep op wat er om me heen gebeurde. Inmiddels ben ik er van overtuigd dat dit wel degelijk aan een lichte cultuurshock te wijten is. Bij TOV bestaat namelijk een heuse eigen cultuur, inclusief slang en rituelen. Het tempo waarop gecommuniceerd wordt ligt hoog en snel schakelen is een pré. Er gebeurt van alles tussen de bedrijven door, een ware HIIT (high intensity interval training) wat betreft onderlinge interactie. De taal rijkt van doekoe’s en barkies naar muzikale uitingen in een genre dat zich het best laat omschrijven als ‘kermis polyp rap’. Er worden geen doekjes gewonden om de Friese nuchterheid en de saamhorigheid wordt versterkt door typerende uitspraken als ‘best zat’.

Dit alles zorgt er voor dat geen dag hetzelfde is en ik ook iedere dag wel iets leer. Het mooie en gelijk ook de kracht van TOV zit hem volgens mij ook in openheid en mentaliteit dat het altijd alleen maar beter kan. Ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat ik binnenkort ook de interne communicatie onder de knie heb en volledig geïntegreerd ben. De komende tijd staan er een hoop leuke dingen op de planning. Zo zijn de voorbereidingen voor de verhuizing naar onze nieuwe locatie in volle gang en werken we aan onze kracht en conditie bij GO180. Als digital nomads verplaatsten we binnenkort voor een dikke week naar de Ardennen. Ook daar werken we gewoon door, ik heb er nu al zin in!